Hiken naar een waterval, subboarden en het wildlifepark

Zoals we al hebben gezegd is het National Park Blue Mountains in zijn geheel afgesloten voor het publiek in verband met de branden. Maar voor de twee dagen dat we op onze toffe locatie in Glenbrook verbleven dachten we in elk geval wat leuke alternatieven gevonden te hebben. De eerste was een bezoek aan een gebied wat net buiten het NP valt. Een cliffroute vanin de omgeving van Leura met als hoogte- en eindpunt de Three Sisters; drie bulten op een bergkam. Een echt spektakelstuk.....maar niet echt....en door de laaghangende bewolking en rook van de bosbranden ook maar amper iets van te zien. Alhoewel de enorme hoeveelheid aan Aziatische toeristen anders deed vermoeden. Busladingen vol werden een voor een gelost om die drie bulten op de gevoelige plaat vast te komen leggen. En voor het idee liepen ze ook nog allemaal 200 meter op en neer over het smalle bergwandelpad, natuurlijk precies waar wij ook liepen. De Chinese en Japanse gerechten vlogen ons om de oren. Wegwezen, dus! 

De tweede stop was zeker wel de moeite waard, al was het alleen maar om het gebrek aan toeristen. We daalden zo’n 600 onevenredige treden af in een kloof om uiteindelijk uit te komen bij de Leura Falls en Cascades. Wow....die afdaling was zeker de moeite waard. Een prachtig waterval, die door de extreme droogte misschien niet op zijn aller natst, maar alsnog wel erg mooi was! We hebben er een uurtje heerlijk genoten. En tja, toen moesten we uiteraard diezelfde 600 treden ook weer naar boven. Effe doorbijten voor de meiden, maar de toppertjes liepen zonder al te veel gemopper naar boven. Misschien hielp het snoepje per 100 treden daar ook wel een beetje aan mee ;-) Uiteindelijk dus de dag nog mooi afgesloten.

De dag daarna hebben het min of meer noodgedwongen rustig aan gedaan, omdat de geplande wandeling bij de Wentworth Falls niet door kon gaan omdat die binnen het NP viel. Daarom hebben we wat gewandeld in de omgeving van Glenbrook, ‘thuis’ spelletjes gedaan en hebben de meiden zich met juf Carmen zelfs nog een uurtje bezig gehouden met wat schoolwerk. 

We verlieten Glenbrook en gingen onderweg naar het Walkabout Wildlifepark, maar daarover zo meer. Want eerst hadden we een tussenstop op Clareville Beach, net boven Sydney, voor een lesje subboarden. Dat houdt zoveel in als dat je staat op een surfplank en jezelf met een peddel vooruit beweegt. Lijkt makkelijk en voor veel mensen is dat ook zo, maar ik hoor daar niet in tegenstelling tot Carmen en Sterre niet bij. Ik ben echt een stuk beter in het surfen op het internet, maar m'n meiden gingen als de brandweer. Carmen bewoog zich vlotjes over het wateroppervlak voort en Sterre bleek een supertalent. De instructeur had vooraf nog twijfels of ze niet nog wat te jong was, maar zei uiteindelijk dat ze beter was dan papa en mama. En Luna.....die kreeg een mini-kano tot haar beschikking en voer door de branding alsof ze nooit anders gedaan had. Ge-wel-dig! 

Het Walkabout Wildlife park is een wildpark, waar o.a. kangoeroes en emu’s vrij rond lopen. Andere inheemse dieren zoals de Tasmanian Devil, de Wombat en de Koala houden ze voor fokprogramma’s wel in hokken. We hadden een overnachting in een tent geboekt in dit park, maar we werden ge-upgrade naar een bungalowtje met eigen sanitair en ingerichte keuken. Dat was een mooie meevaller. Nou zaten we ook niet echt anderen in de weg, want we bleken de enige gasten die nacht. We hadden het hele park na 17.00 uur letterlijk voor onszelf en we mochten daar vrij rondlopen tussen de skippy’s. De enige, zo vertelde de manager, die ooit eerder het park voor zich alleen had gehad was Microsoft magnaat Bill Gates met zijn familie. Maar die had daar dan ook dik geld voor betaald, alhoewel hij het waarschijnlijk minder in zijn portemonnee gevoeld heeft dan wij.....haha! De reden dat het er zo extreem rustig was had waarschijnlijk ook te maken met de bosbranden. Zo’n twee maanden geleden zijn alle dieren nog uit het park geëvacueerd in verband met het dreigende vuur. Gelukkig was hier de dreiging voorbij en konden ze zo’n twee weken geleden weer terug naar huis. We hebben er een leuk etmaal doorgebracht, waarbij vooral de wandeling in het donker tot de verbeelding sprak.

Vandaag zijn we naar Anna Bay gereden, waar we zijn neergestreken in een compleet ingerichte woning. Lekker de ruimte en alle voorzieningen bij de hand. Zelfs een wasmachine en dat komt tijdens lange reizen altijd van pas. We zitten hier omdat we morgen in alle vroegte vanuit Nelson Bay op zoek gaan naar dolfijnen en.........hangende onder een catamaran met ze mee gaan zwemmen! Althans dat is toch zeker de bedoeling. Sterre en Luna vinden we daar ondanks hun zwemdiploma’s toch nog echt iets te jong voor, dus die mogen vanaf de boot dolfijnen spotten. Ook al best een aardige dagbesteding voor die smurfen dachten wij zo.....

We hebben vanmiddag nog even aan het strand in Nelson Bay doorgebracht, waar we de vissen vanuit de branding konden voeren. Lachuh toch ! Ook een nieuwe ervaring was het kopen van een ijsje bij een ijscoboot. Een ijscoman, inclusief het belletje om de aandacht te trekken, die met zijn boot van strandje naar strandje vaart.

We gaan dus vroeg onze mandjes in, want om 4.00 uur gaat de wekker. De volgende keer onze ervaringen tussen de dolfijnen, hopelijk met wat mooie foto’s erbij.