Tshiamelo Inclusive Educational Centre Vryburg

Dat is dus de plek, waar we woensdag zijn aangekomen en wat de komende 6/7 weken ons thuis zal zijn. Een hele mond vol. Het zegt eigenlijk dat dit een schooltje is waar elk kind van elk niveau welkom is. Dat lijkt voor ons heel gewoon, maar dat is het hier zeker niet overal. Stichters van de school zijn Claire en Klaas-Jan. De achterliggende gedachte van het stichten van een eigen school was het feit dat ze jaren geleden geen geschikte school vonden voor hun dochter Warona, een inmiddels 15 jarige meid met syndroom van Down. Claire komt uit het onderwijs dus kon zelf de lessen geven. Ze begonnen met één klasje op een andere locatie, maar nadat ze dit huis met bijgebouwen hadden gekocht verhuisde niet alleen het gezin, maar ook de school. Nu zitten er leerlingen van alle lagere school leeftijden en écht van alle niveaus. Het schooltje heeft nu zo'n 25 leerlingen. Dat waren er in het verleden meer, maar door de economische recessie kunnen niet alle ouders het lesgeld en de taxikosten meer betalen. Dan kiezen ze noodgedwongen voor de public school in het dorp, ondanks dat dit niet altijd het meest passend is voor hun kind. Claire en Klaas-Jan zijn volop bezig om meer subsidie te krijgen om die ouders te kunnen ondersteunen, maar dat wil nog niet vlotten.

We voelen ons hier erg welkom en gewaardeerd. We hebben ons eigen huisje met twee slaapkamers en een badkamertje. Wat gedatteerd en het heeft wat onderhoud nodig, maar het voldoet en we maken er langzaam aan ons plekje van. Wat wel heel vervelend is, is het fenomeen loadshedding, waar ik al eerder over sprak. Oftewel dat meerdere keren per dag er een paar uur geen stroom is. Dat betekent natuurlijk vooral iets voor onze versproducten in de koelkast, om nog maar te zwijgen van het lauwe bier 😉. Maar dus ook vaak behelpen met kaarsen en zaklampen. Gelukkig koken we op gas...

We kwamen hier woensdag aan en hebben meteen maar een lekkere Zuid Afrikaanse braai gehouden. Elkaar een beetje leren kennen en voordat je het weet is het dan laat. Zeker voor de meiden want we waren in de veronderstelling dat maandag de school zou beginnen, maar dat bleek een misvatting. School was namelijk diezelfde dag begonnen. De meiden hadden dus direct de volgende dag hun eerste schooldag. Een schooldag is van 8 tot 14 uur, met een pauze van een uur tussen 10 en 11 uur. Wel heel wat anders dan bij ons. Natuurlijk krijgen ze rekenen, taal en spelling, maar hier hebben ze ook een moestuin en een klein zwembadje. En daar zijn sinds gisteren 2 paardjes bijgekomen. Een kennis van Claire heeft een stuk of tien brave paardjes. Allemaal kruisingen en weinig opgeleid, maar superbraaf en makkelijk te handelen. Hij bood aan de paardjes hier te stallen, plek genoeg. Carmen gaat de komende weken aan de slag met de kids om de dieren te verzorgen, een stuk gewenning en misschien zelfs een stukje rijden. Echt een mooi project voor Carmen dus! Zaterdag hebben Luna en de kinderen van Claire, Warona en Eman, samen met de eerste stappen al gezet op de paardjes. 

Carmen is ook al begonnen met de eerste zwemlessen. Elke leerling doet mee. Maar zoals gezegd zitten hier kids van elk niveau, ook met vormen van autisme. Het ene kind is redelijk watervrij en de andere nog in het stadium van de allereerste stapjes. Bijna nog het niveau van peuterzwemmen bij ons. Het is dan ook erg dankbaar als je ook die kinderen in een half uurtje een beetje vertrouwd kunt maken met het water en ze je het vertrouwen geven. Waarschijnlijk gaan we vanaf volgende week 2 a 3 keer per week zwemles geven zodat het wat zoden aan de dijk zet wat we doen. 

Vrijdag was het tijd om in de moestuin te werken. Elk kind van de hogere groepen krijgt dan de verantwoordelijkheid om een stukje tuin onkruidvrij te maken. En niet 'halve bak' maar goed! En anders stuurt juf Claire je weer terug....  Lekker in de grond wroeten en contact maken met de aarde. Een mooie manier om de dag te beginnen. Overigens leveren ze vanuit deze moestuin elke week spinazie aan de Pick and Pay, een grote supermarktketen die op deze manier lokaal ondersteunt. 

Zaterdag is Carmen met de meiden lekker met de paardjes bezig geweest. Het vangen was de eerste uitdaging, want ze hadden niet echt zin om zelf te komen. Gelukkig ging het vrij snel. Vandaag hebben we nog een paar uurtjes een klein wildreservaat in de buurt bezocht. Een paar uurtjes relaxen, maar we zagen vooral veel soorten bokkies en zebra's.

Dan nog even over het weer! Glimmende gloeiende heet de hele dag. De afgelopen dagen en de komende tijd dagtemperaturen van een graad of 36....pffff.  Niet echt uitnodigend om veel te doen, maar af en toe moet de knop even om. En als het echt te heet wordt plonzen we in het zwembad! De was droogt wel lekker snel......Tot de volgende!