Ontmoeting met een walvishaai en te paard!

Het is gelukt! Al in ons eerste stukje schreven we dat we héél graag tijdens een snorkeltrip een walvishaai zouden willen zien. En dat hebben we zeker! Wat een machtig, maar heel relaxt dier. 

We zijn dus van Sunset Beach doorgereden naar Tofo Beach. Van wat wij ervan begrijpen wel één van de places-to-be aan de kust van Mozambique. En het moet gezegd...het is een heerlijke stek om te vertoeven. We verbleven in twee cabins: een kids cabin en een papa-en-mama cabin. Alhoewel... we hadden eigenlijk twee mixed-cabins. De meiden vonden het alleen met z'n tweetjes toch nog wel wat spannend. De cabins staan direct aan het brede zandstrand en er is ook een zwembad op het terrein. We treffen hier vooral veel Zuidafrikaanse vakantiegangers, zoals op de meeste plaatsen waar we waren. 

We gingen zaterdag dus op snorkeltocht. Met nog wat anderen in een stoere, snelle boot de zee op. Reistabletjes ingenomen, goed ingesmeerd en GoPro op zak; wat kon ons gebeuren. Nou...bijvoorbeeld dat de grote golven het wonnen van de kracht van de reispilletjes en de halve boot zeeziek werd, inclusief de meiden en Dion. Gelukkig kwam de ergste misselijkheid pas nadat we alle vier uit de boot waren geweest toen de schipper een walvishaai had getraceerd. Heel blij dat we die ervaring in elk geval samen kunnen delen. Wat een fantastisch mooie creaties van moeder natuur. En zo heerlijk rustig dat we goed de tijd hadden om hem te bekijken. Carmen is daarna nog op drie andere plekken overboord gesprongen om een walvishaai te besnorkelen en ze maakte een paar gave foto's en filmpjes. Een ervaring om nooit te vergeten! De middag brachten we door bij het zwembad. 

Op 1e Kerstdag hebben we in de ochtend heerlijk over het strand gewandeld. Met een graad of 34 en een stevige aanlandige wind een lekkere bezigheid. Aan het einde van de middag stond er voor de amazones Carmen en Luna een strandrit te paard geboekt. Na de strandrit reden ze door de bush. Kindjes vanuit de dorpjes komen toegerend om te zwaaien. Overigens kan een inwoner uit Mozambique ergens een stuk grond "pakken" en daar zijn gezin gaan stichten. Wordt je gezin groter, dan jouw persoonlijke dorp dus ook. Iedereen heeft hier ook zijn eigen palmbomen. Die staan op de grond van de regering maar hebben elk een eigen eigenaar, die hem zelf verzorgt. Het grappige is dat de inwoners hier weten van wie welke boom is. In hun huisjes is alleen een slaapplaats. Als ze iets rijker zijn hebben ze ook een stoel. De rest van het leven doen ze buiten. Maar wat een mooie mensen zijn het hier, goed verzorgd en heel vriendelijk. De dames hadden dus een fijne middag. Er lekker even op uit met hun beider favoriete dieren. Goed verzorgde paarden overigens in een prima conditie. Luna componeerde op haar leenpaard 'Mozart' een mooie, nieuwe ervaring die ze weer aan haar hippische partituur kan toevoegen. 

En hoe wordt hier dan kerst gevierd.  Ook dat hebben we mogen ervaren. We zijn in de avond de straat op gegaan, net als iedereen hier. Hier komt iedereen op straat samen en drinkt bier en andere sterke drank. En daarna gaan ze, het liefst met het hele dorp in één auto naar huis.  Een uitdaging zeg maar. Maar toen dat allemaal gebeurde lagen wij al lang veilig in onze bedjes, helaas wel begeleid door de stampende dance muziek van het naburige resort. Daar had de locale Armin de la Buro een sessie bassenknallen tot 4 u in de nacht. En zover wij het konden inschatten was hij ook nog zelf zijn enige publiek....

Vandaag hebben we een surfboard gehuurd en hebben de dames zich daarmee uitgeleefd in de zee. De lunch in een restaurant aan het strand werd een soort middagvullend programma. Want echt waar......de mensen hier zijn super vriendelijk en gastvrij, maar hebben het organisatietalent van werkloze manager met geheugenverlies. Pffff.....dat duurt en duurt soms!! Maar geduld is een schone zaak en het zijn natuurlijk maar luxe probleempjes. 

Morgen een lange autorit naar Bilene, als tussenstop richting de hoofdstad Maputo. We hebben weer allemaal fris gewassen kleren in de koffers dus we kunnen er weer tegenaan. Er staat ons nog veel moois te wachten, maar daarover over een tijdje weer meer.